Kapitein Stark zou er niet mee kunnen lachen mocht hij ooit achterhaald hebben dat zijn tekenaar albums aan een stuk zijn cavalerie in infanterie-outfit heeft getekend. Dat zal niet gebeuren want Stark is immers een stripfiguur en die bestaan niet in het echt. De te tekenen kostuums echter wel. Pas vanaf album 29 draafde de cavalerie in een historisch verantwoord plunje.

Opgemerkt door Lambil in De Blauwbloezen 47bis

Als je ons vraagt één auteur te noemen die bekwaam is in politieke satire, dan noemen wij de Bretoen Malo Louarn. Los van politieke commentaren of situaties, moet er ook een boeiend avonturenverhaal vertel worden in de reeks Rona.
(Politiek) incorrect wordt het op pagina 19 waar journalist Rona door een misverstand in de rechterpols gebeten wordt door de mooi ogende Ninnog. De rechterpols? Op pagina 20, eerste prent, houdt Rona nochtans zijn bloedende linkerpols vast met zijn rechterhand. In prent 7 hangt het verband gelukkig rond zijn rechterpols. Op pagina 23 is het verband voorgoed verdwenen.

Opgemerkt door Ivan Claeys

In dit album keert tijd/ruimteagent Ravian terug naar het jaar 1986 om daar de slechterik Xombul te arresteren. Op pagina 10 (in de eerste druk op pagina 9) zien we Ravian aan de voet van het rijzige Empire State Building, het "hoogste gebouw van New York".
Na 11/09 klopt dit uiteraard opnieuw, maar niet in de periode waarin dit verhaal zich afspeelt. De WTC-torens werden namelijk in 1976 afgewerkt, tien jaar voor de periode van dit verhaal.
De fout is te vergeven want het album verscheen voor het eerst in 1970, maar langs de andere kant waren de WTC-torens toen al in volle aanbouw en hadden de auteurs kunnen weten dat er in 1986 een toren zou staan die hoger was dan het Empire State Building.

Opgemerkt door Ivan Moerman

Op pagina 42, prent 3, zien we lambik inspanning leveren om zogezegd een olfiant vooruit te helpen. Aan de inkleuring kunnen wij al zien dat het om een losweg en toevallig in het landschap geplaatste stam gaat... Maar zijn het nu één of twee stammen die daar stonden? Vergelijk deze prent met de volgende en bemerk dat een van de olifantenpoten als een stam is ingekleurd.
Op pagina 7 staat trouwens nog een inkleurfout. De "witte muizen" zijn grijs.

Opgemerkt door Ivan Claeys

Op pagina 8 viel het geoefend Big Blunder-jagersoog op de armband van de vrouw en het uurwerk van de man. Op de volgende prent op de volgende pagina zijn deze allebei verdwenen (de armband en het uurwerk bedoelen we, niet de man en de vrouw).

Opgemerkt door Ivan Claeys

Onderaan pagina 35 heeft Mortimer een opengeslagen boek in de hand dat "nog niet eens is opengesneden" terwijl de commentaartekst luidt dat Mortimer het boek opent. Wanneer hebben we 'm dat boek zien opensnijden of uitpakken?
Wat verder zegt Mortimer: "Maar laat ik bij het begin beginnen" waarbij hij een opdracht (een geschreven notitie) opmerkt na deze uitspraak. Waarom is het boek dan opengeslagen ergens in het midden? In dat prentje kan hij die opdracht nog niet gezien hebben volgens wat wij als lezer zwart op wit (en ingekleurd) te zien krijgen.
Een prent verder volgt de tekst eindelijk wat er in het prentje gebeurt en zien we Mortimer verbaasd kijken naar de opdracht op het eerste binnenblad van het boek.

Opgemerkt door Guido Muylaert

Op pagina 38 geeft de scheidsrechter een voetballer een witte kaart voor een wel zeer vuile fout. Uiteraard moet dat een rode kaart zijn.

Opgemerkt door Geert De Staercke

Dit begrijpen we niet. Op pagina 5 lezen we na de korte inhoud van de voorgaande delen dat zowel voormalig vice-president Joseph K. Galbran van de vermoorde president Sheridan een tweede ambtstermijn ambieert.
Aan de andere kant voert Walter Sheridan, de broer van de vermoorde president, eveneens campagne. Behoren die dan niet tot dezelfde partij?
Bestaat er dan een precedent in de Amerikaanse geschiedenis waardoor twee broers in twee verschillende kampen zetelden? Kijk maar naar de Kennedy's en de Bush-clan...

Opgemerkt door Ivan Claeys

Op pagina 4 doet Sonny een poort open waarachter zich drie vliegtuigen bevinden (of wat had je verwacht bij Buck danny?). Op deze tekening merk je onder elk vliegtuig een plank op met een blik onder om vermoedelijk lekkende olie op te vangen. Op de volgende pagina, de eerste drie prenten, is er geen vuiltje aan de lucht of op de grond want er is geen plank of blik meer te zien.

Opgemerkt door Ivan Moerman

Op pagina 54, laatste strook wordt een geknevelde booswicht opgebeld door zijn opdrachtgever. We zien de gsm in de borstzak van de schurk steken terwijl hij rinkelt. Omdat hij ook de mond gesnoerd is met plakband kan hij uiteraard niet antwoorden. De gsm laat de voice mail het werk doen waarna de opdrachtgever de schurk zijn vet geeft.
Scenariotechnisch zal het wel in orde zijn, maar Big Blunder-technisch kan dit niet door de beugel. Voice mail en het antwoord hoor je namelijk nooit luidop, dat weet het kleinste kind want ook zij hebben al een gsm.

Opgemerkt door Jim Ratzenberger

In de heerlijke James Bond meets Planet of the Apes-parodie De Apekermis (we vergeven de uitgevers het aanhouden van de foutieve spelling van 'apenkermis') staat een klein foutje in strook 80. Daar waar Lambik voor de rest van de situatie rond loopt met een pistool met schietensklaar zuignappijltje in de loop is in dit strookje de speelgoedmunitie vergeten.

Opgemerkt door Ivan Claeys

In het begin van het verhaal overleeft Thomas een vliegtuigongeval en wordt onder vuur genomen vanuit een helikopter. Je zou voor minder je helderheid van geest verliezen.
Op pagina 9 vraagt zoon Henkje aan zijn vader of hij weg gaat. In het volgende prentje is er even een personageverwisseling en nemen de twee figuren elkaars dialoog af van elkaar. Thomas antwoordt met een vraag die Henkje eigenlijk had moeten stellen. De dialogen staan in dit geval op de correcte plaats als je leest van links naar rechts. Henkje en Thomas staan op de verkeerde plaats.
Enfin, Henkje speelt het spelletje mee en een beetje verder valt Thomas opnieuw in rijn rol.

Opgemerkt door Wim De Jaeger

In strook 26 vallen ons twee dingen op die deze vondst in deze rubriek doen belanden.
Ten eerste is er de lamp in het eerste prentje die we in de volghende prentjes er maar zelf moeten bij verzinnen.
En ten tweede kunnen we geen enkele andere reden bedenken dan de leesrichting van links naar rechts (zie ook in de Big Blunder hierboven) om te verklaren waarom Wiske en Sidonia van plaats zijn verwisseld.

Opgemerkt door Jenthe Blockx

Dichterlijke vrijheid noemen ze dit, ofwel weet scenarist Cauvin niet meer uit welke hoek de wind waait. Wij zetten 'm alvast niet uit de wind. Alle zeilen bij voor een reeks winderige Blunders.
Luchtballons drijven op de wind, je kan die moeilijk manoeuvreren zoals het je uit komt.
Op pagina 29 drijven onze helden van het slagveld weg in de richting van het vijandelijke kamp die de ballon in de mot heeft. Als ze gas lossen op pagina 30 zakken ze tot net boven het zuidelijke leger. Op pagina 31 nemen ze de ballon onder vuur. Recht omhoog kunnen kannonnen niet schieten: ooit moeten de afgevuurde kogels weer op hun eigen donder vallen namelijk. Maar als je zelfs de richting van de loop bekijkt op veel prentjes op pagina 31 en 32 (ook als het kanon al herladen is en klaar om af te vuren - zie pagina 32, derde strook) is de schietrichting zeker niet van dien aard om te kunnen beweren dat de ballon recht boven de vuurlinie hangt. Hoe Blutch en Chesterfield alsnog zo trefzeker hun zandzakjes naar beneden kunnen laten vallen is een dichterlijke vrijheid.
Op pagina 37 vliegen de helden opnieuw naar het vijandelijke kamp, ze hebben de wind dus duidelijk mee. Ook op pagina 44 en 45, wanneer het duo opnieuw naar hun eigen kamp moeten, blaast Cauvin hen in de goede richting.

Opgemerkt door Ivan Claeys

Kopies van kopies moeten het steeds afleggen tegen het origineel. In de reeks Asterix is het zo gekende piratenschipgezelschap eigenlijk een knipoogje naar de serieuzere reeks Roodbaard. In de reeks Wolf regent het dat soort knipoogjes. Alleen had de auteur op plaat 21, prent 3, eventjes uit het oog verloren dat de zwarte kijkuit de letter 'r' niet kan uitspreken. Nochtans sp'eekt hij deze lette' niet uit op de voo'gaande plaat 20.

Opgemerkt door Melanie Cappelaere

Goed opletten! Wanneer een van de buizen dat het 'eiland' verbindt met het 'vasteland' in deel 2 afkraakt, doet-ie dat volledig. Toch rijden de wezen er in een volgend deel af. Halverwege deel 3 hangt de buis er dan weer half aan. We zullen daar ongetwijfeld nog een doordachte uitleg voor krijgen...

Opgemerkt door Melanie Cappelaere

Op pagina 27, laatste prent, merken we dat de tekenaar er zich ietske te gemakkelijk vanaf maakt. In de close-up van de maliënkolder zien we eigenlijk slierten met ringetjes. In een echte maliënkolder hoort elk ringetje door vier andere ringetjes te gaan zoals je kan zien op bijgaande foto.

Opgemerkt door Melanie Cappelaere

In dit album wordt een loopje genomen met de geschiedenis... tot vier maal toe en dubbelop!
De 165-jarige (!) Baron Anabol de Steroïde beweert deelgenomen te hebben aan de Olympische Spelen in 1846, 1849, 1901 (pagina 20, prent 7) en 1825 (pagina 36, laatste prent). Eerst en vooral begonnen de moderne Olympische Spelen pas in het jaar 1896. Dat sluit al drie deelnames uit van de baron. Ten tweede vinden de Spelen plaats om de vier jaar en niet om de drie jaar (1846-1849). Dat betekent dat elke Spelen in een even jaar afspelen. Alle door de baron vermelde jaren zijn oneven.
Hij mag dan wel een sportief baasje geweest zijn, maar het tastte blijkbaar aan zijn geheugen.

Opgemerkt door Jim Ratzenberger

Op pagina 33, strook 2, ontkleedt Wayne Shelton (we hoorden 'm in een stripwinkel ook al vernoemen eens als Shane Welton) fluks de bekoorlijke miss Luan. We onthouden graag hoe zij er onder haar jurk uitziet. Twee prentjes later valt ons daardoor op dat de tekenaar op haar rechterbeen er vlug een kousenband met aangehechte microfoon bijgetekend heeft.

Opgemerkt door Jim Ratzenberger

Wie tot 300 kan tellen, kan tot 6 tellen. Op pagina 3, eerste prentje, toont Johan zijn hand aan een zwerver die kan handlezen. Voor de rest hebben wij daar niets aan toe te voegen. Dat deed de betreurde Karel Biddeloo namelijk al.

Opgemerkt door stripbibliotheek Beeldkwartier